23B. นานาสาระ เรื่อง เลือกตั้ง กับ เวรกรรมของประเทศ

นานาสาระ: ตอน “เลือกตั้ง” กับ “กรรมของประเทศ”!!!

[1] ชาวพุทธเราเชื่อเรื่องกรรมนะครับ แต่บางครั้งเราก็อดสงสัยไม่ได้ว่ากรรมอะไรที่ทำให้น้ำท่วมประเทศ มีแผ่นดินไหวตายทั้งเมือง หรือไฟไหม้ป่าควันตลบ รม อบ ทั้งจังหวัด เราจะอธิบายในมิติของพระพุทธศาสนาได้อย่างไร? นานาสาระบทความนี้ จึงขอนำเสนอเรื่อง "กรรมของประเทศ" ซึ่งเป็น "กรรมมหาชน" ครับ

[2] ดังที่ผมได้เคยอธิบายมาก่อนหน้านี้แล้วว่า การเสียภาษีให้รัฐ แล้วรัฐนำไปใช้เป็นคุณเป็นโทษ อานิสงส์ก็จะตกลงมาถึงประชาชนผู้เสียภาษีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ยกเว้นแต่จะ "เล่นสิทธิ์" ด้วยการ "โยนออก" เหมือนโยนเงินทิ้ง ไม่ขอรับอานิสงส์ใดๆ เลย ไม่ว่าดีหรือร้ายครับ นอกจากการเสียภาษีแล้ว มูลเหตุที่สำคัญของกรรมมหาชนอีกประการหนึ่งก็คือ "การลงคะแนนเลือกตั้ง" ซึ่งเป็น “สิทธิ์” และ ”อำนาจ” ของประชาชนในการเลือก “ผู้แทนฯ” เท่านั้น ไม่มีส่วนในการบริหาร อุปมาเหมือนการ "มอบอำนาจ" ให้ “ผู้แทนราษฎร” นำไปใช้ทำงานแทนตนหากชนะการเลือกตั้งครับ และเมื่อนายกรัฐมนตรี "ยุบสภา" คืนอำนาจให้ประชาชนแล้ว บุญบาปก็ตกกลับคืนมาที่ประชาชนนั่นเอง

[3] การเลือกตั้งนั้น ทำให้เราได้บุญได้บาปไปกับ ข้าราชการการเมือง ที่ทำงานแทนเรา เพราะเป็นทั้งการ อนุโมทนา และสนับสนุนด้วยสิทธิ์และอำนาจตามที่รัฐธรรมนูญให้ไว้ รัฐบาล และ ส.ส. ชุดใด ท่านใด ใช้อำนาจหน้าที่ทำบาปมาก ผู้ที่เลือกมาก็บาปตาม ในทำนองเดียวกับบุญ ไม่ว่าจะโดยตรง หรือโดยอ้อมครับ

[4] ยกตัวอย่างเช่น การที่ คณะรัฐมนตรี (ครม.) ของท่านประยุทธ์ จันทร์โอชา มีมติสั่งให้ทำโครงการแปลพระไตรปิฎกของไทยครบทั้งชุดเป็นภาษาอังกฤษ โดยอนุมัติงบประมาณ 10 ล้านบาท ก็เป็นบุญที่ใหญ่มหึมามาก เพราะ “ธรรมทานชนะการให้ทั้งปวง” ซึ่งคนทั่วโลกที่ใช้ภาษาอังกฤษนับพันล้านคนจะได้ศึกษากัน มีสิทธิ์บรรลุมรรคผลนิพพานกันมากต่อมาก ประชาชนผู้ที่เลือก ส.ส. แล้วเข้ามาเป็น ค.ร.ม. ที่มีมติอนุมัติให้ทำโครงการนี้ จึงได้บุญใหญ่โดยทั่วกัน นอกจากนี้ยังมีการแจกเงินเยียวยาประชาชน และแก้ไขปัญหาจากปัญหาโควิด 19 ในโครงการต่างๆ ทำให้สถานการณ์ผ่านพ้นไปด้วยดี อย่างเช่น "คนละครึ่ง" พลอยทำให้ประชาชนได้บุญไปด้วย จัดว่าเป็นการทำทานทั่วประเทศอีกประการหนึ่ง ซึ่งโครงการเหล่านี้ ถ้าประชาชนจะทำเอง ก็อาจจะไม่สามารถทำได้ แม้จะมีทรัพย์มากก็ตาม

[5] งบบุญแรกคือผู้ที่ลงคะแนนเสียงเลือกมา และงบที่สองคือผู้เสียภาษี ให้เป็นงบประมาณแผ่นดินสำหรับรัฐบาลใช้จ่าย ซึ่งถ้าประชาชน “อนุโมทนา” ก็จะได้อานิสงส์มหาศาลในทันที ไม่ว่าหลักบริหารปกครองจะเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างไร เพราะตามกฎแห่งกรรมแล้วเป็นบุญครับ ยิ่งถ้าหากรัฐบาลบัญญัติพระพุทธศาสนาประจำชาติ แบบบริสุทธิ์ใจ ซื่อตรงเป็นธรรม และเป็นประโยชน์ต่อพระรัตนตรัย และพุทธบริษัท โดยทั่วกัน ก็จะเป็นบุญอภิมหาศาล “ตลังการ” สำหรับประชาชน โดยผู้ที่เลือกตั้งมาจะได้มาก และถ้าเสียภาษีด้วยก็จะยิ่งได้มากเข้าไปอีก ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจ ชอบรัฐบาลหรือไม่ แต่ถ้าอนุโมทนา ก็จะได้มากมายครับ

[6] สิ่งเหล่านี้เองนี้ผูกเป็น “กรรมมหาชน” ทั้งในทางดีและทางร้ายครับ ประเทศที่ประชาชนเลือกผู้นำมา แล้วจ่ายภาษีให้ผู้นำใช้ก่อสงครามในต่างประเทศคนตายเป็นเบือ เวลากรรมส่งผล ก็ตายกันทั้งเมือง สำหรับทางวิชชาแล้ว เราต้องดูว่า ผู้สมัคร ส.ส. ท่านใดเป็นภาคพระ หรือภาคมารส่งมา แล้วรัฐบาลแต่ละชุดให้คุณให้โทษ ก่อบุญ ก่อบาป เท่าใด ประชาชนได้บุญ ได้บาป ติดวิบัติ หรือได้สมบัติ เกิดวิบากกรรมตามไปด้วยเท่าไร และเพราะอะไร มิฉะนั้นแล้ว ภพชาติเบื้องหน้าก็จะต้องตายกันทั้งเมืองเหมือนยูเครนครับ ดังฉะนี้.

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2566